San Inazio eguna

Online

Lk 14, 25-33

0. TESTUA (irakurri parabola osoa).

Jendetalde handiak zihoazen Jesusekin. Honek, beraiengana itzulirik, honela esan zien:

Norbaitek nirekin etorri nahi badu eta ez banau ni bere aitamak eta emaztea, seme-alabak eta anai-arrebak eta bere burua ere baino maiteago, ez daiteke izan nire ikasle. Bere gurutzea hartu eta nire ondoren ez datorrena, ez daiteke izan nire ikasle”. (…) Era berean, zuetako inor ez daiteke izan nire ikasle, dituen guztiei uko egiten ez badie”.

1. EGOERA. Testuaren azalpen laburra.

Jesusek, bere atzetik doazenak Abba Jainko horrekin, maitasun osoa den Horrekin konektatzen ditu, nolabait esateko, eta horrela Jainkoaren Erreinua aurkitzen dute, guztion etxeko haurridetasuna bezalako zerbait dena. Eta beren bizitzaren Absolutu bihurtzen da. Hau da, beren bizitzak haurridetasun horretan sar ditzakete, ondoren eguneroko erabaki txiki eta oso zehatz asko bihurtuko den horretan.

Bere gurutzea hartzeko. Aukera hori beren bizitzetan sartzeko esaten die Jesusek, eta gerta daiteke. Gaur egun Kristori bere gurutzea eramaten laguntzen diogu. Hainbeste kristoren sufrimenduaren lagun egiten gara hainbeste pertsona zaurgarriri laguntzean, eta horrela haurridetasunaren erabaki zehatzak aurrera eramaten ditugu. Batzuetan, ulertu gabe.

Ondasun guztiei uko egitea (hau da, ondasunak erabilgarri edukitzea, behar denaren arabera). Lehenengo Zoriontasuna da. Zoriontsuak baliagarri direnak (beti gogoratzen dut dentista haren kontua: “Zu bezalakoa nintzen. Nire kontsulta, etxea, familia… nituen, gerra hasi zen eta bonba batek neukan guztia suntsitu zuen.” Nirea ez den herrialde batean nago, nirea ez den hizkuntza batekin, hutsetik hasiz”. Gerta daiteke. Eta Abrahamena ere bai. Orduko 60 urte baino gehiagorekin, “Irten zaitez zure lurraldetik, zure gurasoen etxetik…” Edo san Inazio bezala: nola kokatu gure burua erromes gisa, bagaje arin dugula, zoriontsu izateko egoa/nia gauzez bete behar duen kontsumo gizarte honetan.

2. Otoitzean hasten gara – ISILTASUNA EGITEN DUGU.

Arnasa hartzen dugu sakonki. Arnasak estutzen gaituzten pentsamenduetatik ateratzen laguntzen digu eta orainal dean zentratzen gaitu, dagoen honetan.

Lasaitu egiten gara. Zentratu eta barreiaketa ekiditen dugu. Gure kezketatik aldentzen gara… Beranduago berriro ekingo diegu…

Gure barnearekin konektatzen gara, gure barnean dugun ‘Horrekin’, gure Bizi Iturriarekin. Barne isiltasuna egiten saiatzen gara. Lehenik, isiltasuna ez da zaratarik ez egotea, egorik edo nirik ez egotea baizik. Isiltasuna egiteko onena hauxe da: “geure maitasun, gurari eta axolatik irtetea”.

Sakonki entzuteko prestatuz goaz. Hauxe eskatzen dugu, otoitzaldi hau konfiantzaz-prestutasunez eta arduraz bizi ahal izatea.

3. IKUSI, ENTZUN, TESTUA DASTATU. Nik AURKEZTU DUT (ESCENA BERRIKUSTEN DUT). IKUSI, ENTZUN, GUSTATU…

OHARRA: Eten puntuak gelditzeko eta behatzeko (gustatzeko eta sentitzeko) lekua izan daitezela.

Jesusekin bidean jartzen naiz, bertan banengo bezala. Beste jende askorekin batera noa, pertsonei begietara so, Jesusi jarraitzeko zerk mugitzen dituen jakiteko. Batzuentzat babestuta sentitzea da; beste batzuentzat, giltzarri den Norbaitengan konfiantza izatea; hirugarren batzuentzat, Jerusalemen lortu beharreko zerbait da; beste batzuentzat, berriz, haurridetasun etorkizunerako aukera da… Eta Jesusi jarraitzen dioten pertsonen motibazioen barnekotasuna dastatzen ari naiz. Denbora hartzen dut. 

Bidean goazela, une batean, Jesusek aurrean daukana sumatzen duenean, gelditu egiten da eta esertzeko proposatzen die. Eta haiekin zintzo-zintzo jokatzen saiatzen da, aurkituko dutena jakin dezaten: “Norbaitek maite ez banau ni bere aitamak, emaztea, seme-alabak, anai-arrebak eta bere burua baino gehiago, ez daiteke nire ikasle izan“. Hunkituta entzuten ditut hitz hauek. Atzetik datorren jendeari begiratzen diot, ez dakigula zenbateraino sinesten duten Jesusek esaten diena. Neure egiten saiatzen naiz. Nola sentiarazten nau egoerak? Zer ateratzen zait eskatzea?

Eta hantxe nago Jesusek hau esaten dienean: “Bere gurutzea hartu eta nire atzetik ez datorrena ezin da nire ikaslea izan. “Eta gogora dakart gurutzeak zer esan nahi duen: Lur Santua konkistatu duen Erromako inperioak disidenteak nola tratatzen dituen, itolarri, odolustu eta apalarazitako heriotza izugarriarekin hilaraziz. Eta Jesusek hauxe azpimarratzen die: “Nirekin bazatozte, jakin ezazue zer arriskatzen duzuen”. Entzun egiten dut, harako beldur pixka batekin, eta nire motibazioak finkatzen saiatzen naiz, historian azken hitza duen Jainkoarekin konektatuz. Nola sentitzen naiz?

4. JESUS ETA BIOK.

Jesusek, bere begirada atzetik datozen pertsonengan pausatu ondoren, nigan pausatzen du. Eta Berari jarraitzeak dakarren sustraiko konpromisoa ikusita, orain nire motibazioak landu nahi ditu: “Zu erabat konbentzituta egotea nahi dut, dena gal dezakezulako”… eta honela jarraitzen du: “Dorre bat eraiki nahi duena ez al da lehenik eseriko gastuak kalkulatzeko? Dorrea bukatu ezin badu, ikusten duten guztiak iseka egiten hasiko zaizkio“. Eta ulertzen hasi naiz: bakarrik oso motibatua dagoena izango da porrot ikaragarria jasateko eta bere burua ez hausteko gai. Denbora hartzen dut eta kalkuluak egiten hasten naiz. Nola sentitzen naiz?

Orain Jesusi galdetzen diot: Holakorik soilik egin daiteke bizi gaituen eta nire izatearen barrenean bizi den Maitasun nagusi bati erabat konektatuta gaudenean, ezta? Eta Bere erantzuna: “Bai, hala da. Bizi, mugitzen eta existitzen garen Maitasun horri konektatuta… Maitasun nagusi horri, beti gehiago, beti harrigarri den horri konektatuta.” Hitz hauek eta bizitzeko duten indarra neure egiten saiatzen naiz. Eta Esku horietan ibili ahal izatea eskatzen dut, baldintzarik gabeko maitasun horretan. Denbora hartzen dut.

Eta Jesusek zera esaten dit: “Maitasun Nagusi horretatik, familia, lagunak, zeure burua… maite dituzu… eta Ondasun Nagusi horretatik aurpegia ematea aukeratzen duzu, egia aurkeztea, edo zintzoa edo errukiorra izatea, galtzaileekin egonda”. Eta horrela bizi nahi dut, asko arriskatzen dudala jakinda. Bihotzez eskatzen dut horrela bizi ahal izatea, bidezkoa dela uste baitut. Nola sentiarazten nau honek guztiak?

5. Eta otoitza bukatzen ari gara Jesusekin SOLASean.

Otoitzean bizi izandakoa jaso egiten dut. Gehien iritsi edo sartu zaidana kontatzen diot, niretzat zela ematen zuena, gehien identifikatu naizen hura: testu bat, hitz bat, irudi bat… Eta zerbait eskatzen diot edo eskerrak ematen dizkiot. Eta horrela amaitzen dut: Aitaren eta Semearen eta Espiritu Santuaren izenean.

Amen.

 

keyboard_arrow_up